Van co-assistent (?) naar toerist!
Blijf op de hoogte en volg Samantha
28 Juli 2014 | Zuid-Afrika, Pretoria
Er zijn al weer wat weken voorbij gegaan zonder een update, want ondertussen ben ik namelijk alweer klaar met mijn co-schap hier in Zuid-Afrika.
Tijdens mijn een na laatste week ben ik in Kalafong geweest, een streekziekenhuis waar ik op de spoedeisende hulp heb gewerkt. Hier heb ik een heel scala aan patiënten gezien, zelf gynaecologisch onderzoek uitgevoerd (ik heb mijn co-schap nog niet gehad?!), zelf wonden verdoofd en gehecht en héél wat mensen lek geprikt omdat ik bloed moest prikken of een infuus moest aanleggen (donkere huidskleur is gewoon echt niet mijn ding hiermee….).
In mijn laatste week van het co-schap ben ik weer naar de plastische chirurgie geweest, voor een dag wel te verstaan, want twee andere dagen heb ik gespendeerd aan het verkrijgen van mijn beoordeling. Ik weet niet hoe Zuid-Afrikaanse studenten het doen, maar de organisatie in het ziekenhuis is ver te zoeken. Gelukkig ben ik klaar.
Afgelopen woensdag zijn we wezen karaoke omdat het de laatste avond was van Sonja en mij. Wat een vage tent, maar de shotjes smaakte des te beter….. Nog even naar de dropzone? Oke, nog heel even. En ook hier smaakte de shotjes lekker. Springbokkies wel te verstaan. Na wel 3 hele uren slaap ben ik donderdagochtend naar het vliegveld vertrokken om Walter op te halen. Na de nodige koffie hebben we de auto opgehaald en zijn we vertrokken. Voor Walter een hele ervaring om links te rijden, voor mij ondertussen de gewoonste zaak van de wereld… (laatst keek ik zelfs een film waar de auto's rechts reden en dacht ik: 'he, dat is gek.. ze rijden aan de andere kant'. Dan weet je dat je echt ingeburgerd bent).
Onze eerste stop was een boerderij ergens op het platte land. Prachtige omgeving, heerlijk eten en het mooiste uitzicht vanuit de slaapkamer en het bad. Daarna zijn we doorgereden richting St. Lucia met onderweg nog een stop in het Hluhluwe safaripark, gewoon… omdat het kon. Ein-de-lijk kon ik dan toch ook foto's maken met Walters spiegelreflexcamera (ik heb hem gemist!). In St. Lucia zijn we op een boot gestapt om de hippo's en croc's te spotten en 's middags toch ook nog een rondje door een ander wildpark. Ik ben ondertussen in 5 parken geweest en ik kan er nog steeds niet genoeg van krijgen :-)
Daarna zijn we doorgereden naar Durban, waar we eigenlijk vrij weinig hebben gedaan. Mooi hotelletje aan het strand en vanochtend dacht ik even een duikje in de zee te nemen, maar de golven waren toch iets hoger dan verwacht. Gezandstraald en al en inclusief een kwallenbeet zijn we nu aangekomen in Winterton, Drakensberg. Morgen staat een (hopelijk) mooie hike op het programma, waarna we naar Umkomaas vertrekken (aan de zee!) zodat ik nog twee mooie duiken kan maken. Ik heb de PADI toch niet voor niks gehaald natuurlijk….. Fingers crossed dat ik daar wat mooie haaitjes tegen kom…… :-)
To be continued…..
Tijdens mijn een na laatste week ben ik in Kalafong geweest, een streekziekenhuis waar ik op de spoedeisende hulp heb gewerkt. Hier heb ik een heel scala aan patiënten gezien, zelf gynaecologisch onderzoek uitgevoerd (ik heb mijn co-schap nog niet gehad?!), zelf wonden verdoofd en gehecht en héél wat mensen lek geprikt omdat ik bloed moest prikken of een infuus moest aanleggen (donkere huidskleur is gewoon echt niet mijn ding hiermee….).
In mijn laatste week van het co-schap ben ik weer naar de plastische chirurgie geweest, voor een dag wel te verstaan, want twee andere dagen heb ik gespendeerd aan het verkrijgen van mijn beoordeling. Ik weet niet hoe Zuid-Afrikaanse studenten het doen, maar de organisatie in het ziekenhuis is ver te zoeken. Gelukkig ben ik klaar.
Afgelopen woensdag zijn we wezen karaoke omdat het de laatste avond was van Sonja en mij. Wat een vage tent, maar de shotjes smaakte des te beter….. Nog even naar de dropzone? Oke, nog heel even. En ook hier smaakte de shotjes lekker. Springbokkies wel te verstaan. Na wel 3 hele uren slaap ben ik donderdagochtend naar het vliegveld vertrokken om Walter op te halen. Na de nodige koffie hebben we de auto opgehaald en zijn we vertrokken. Voor Walter een hele ervaring om links te rijden, voor mij ondertussen de gewoonste zaak van de wereld… (laatst keek ik zelfs een film waar de auto's rechts reden en dacht ik: 'he, dat is gek.. ze rijden aan de andere kant'. Dan weet je dat je echt ingeburgerd bent).
Onze eerste stop was een boerderij ergens op het platte land. Prachtige omgeving, heerlijk eten en het mooiste uitzicht vanuit de slaapkamer en het bad. Daarna zijn we doorgereden richting St. Lucia met onderweg nog een stop in het Hluhluwe safaripark, gewoon… omdat het kon. Ein-de-lijk kon ik dan toch ook foto's maken met Walters spiegelreflexcamera (ik heb hem gemist!). In St. Lucia zijn we op een boot gestapt om de hippo's en croc's te spotten en 's middags toch ook nog een rondje door een ander wildpark. Ik ben ondertussen in 5 parken geweest en ik kan er nog steeds niet genoeg van krijgen :-)
Daarna zijn we doorgereden naar Durban, waar we eigenlijk vrij weinig hebben gedaan. Mooi hotelletje aan het strand en vanochtend dacht ik even een duikje in de zee te nemen, maar de golven waren toch iets hoger dan verwacht. Gezandstraald en al en inclusief een kwallenbeet zijn we nu aangekomen in Winterton, Drakensberg. Morgen staat een (hopelijk) mooie hike op het programma, waarna we naar Umkomaas vertrekken (aan de zee!) zodat ik nog twee mooie duiken kan maken. Ik heb de PADI toch niet voor niks gehaald natuurlijk….. Fingers crossed dat ik daar wat mooie haaitjes tegen kom…… :-)
To be continued…..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
